Pedro Martin-kamer

Zin in een warme picknick als je naar Falaise komt? Het VVV-kantoor Falaise – Suisse Normande stelt schoolgroepen een volledig uitgeruste ruimte ter beschikking: de Pedro Martin-zaal.

Wie was Pedro Martin?

Afkomstig uit een Spaanse familie die het regime van dictator Franco was ontvlucht, sloot Pedro Martin zich al snel aan bij het verzet. Hij werd in 1943 gearresteerd en bracht twee jaar door in het kamp Sachsenhausen.

Bij Pedro Martin is het verzet een familie-erfgoed. Terwijl zijn ouders, onwillig tegen het totalitaire regime van Franco, hun toevlucht zochten in Frankrijk, sloten zijn neven zich aan bij de Internationale Brigades om de Spaanse Republiek te redden... Dus in 1939, toen de oorlog uitbrak in Frankrijk, begonnen ook voor hem clandestiene gevechten.

Hij was toen vijftien toen zijn neef hem rekruteerde voor het verzet. Hij begint met het uitdelen van folders. Dan komen de eerste acties: diefstal van militair materieel, bewaking, inlichtingen...

“We wisten dat als we gepakt zouden worden, dat enorme gevolgen zou hebben. De grootste angst was dat onze ouders vanwege ons werden neergeschoten. »

Arrestatie en deportatie naar Sachsenhausen

Rond half maart 1943 nam hij deel aan een inlichtingenmissie op een konvooi Duitse vrachtwagens dat bij de Bourget-brug was gestationeerd. De groep van vier jongeren neemt het initiatief om de tanks van bepaalde voertuigen te saboteren. Maar een van hen wordt gevangengenomen.

Terug in het ouderlijk huis werd Pedro Martin, die de beslissing had genomen om via Spanje uit Frankrijk te ontsnappen, gearresteerd door twee inspecteurs die belast waren met het onderzoeken van zijn daden en die van zijn kameraden in de strijd. Hij onderging vijf dagen lang de gewelddadige ondervragingen van de Gestapo waarbij zijn kaak en zijn schedel braken.

Eind maart werd hij, geketend aan een kameraad, in een busje naar Compiègne gebracht en op 28 april 1943 gedeporteerd naar het kamp Sachsenhausen. Daar moet je vechten. Niet alleen om te overleven, maar ook om zijn menselijkheid te behouden.

In juni 1944 hoorden Pedro Martin en zijn metgezellen van de nadering van de geallieerde landingen van burgers die in het kamp werkten. Het einde is nabij, denken ze. Ze zullen moeten wachten tot de avond van 22 april 1945 om de poort van het kamp in een vreselijk kabaal te zien opspringen. Voor hen een Sovjetsoldaat.

"Hij legde zijn machinepistool neer en huilde als een kind toen hij de skeletten zag aankomen. Ik ging er ook heen, ik sleepte mezelf naar hem toe en we kusten. Hij was een kind, misschien van mijn leeftijd. »

Een moeilijke terugkeer naar Frankrijk en een sterk engagement om de herinneringsplicht voort te zetten

Omdat hij vanwege zijn al te zorgwekkende gezondheidstoestand niet kan worden gerepatrieerd, duurt het nog twee lange maanden voordat hij naar Frankrijk kan terugkeren.
Pedro Martin werd op 21 juni 1945 met een medische vlucht naar Frankrijk gerepatrieerd en werd in zeer slechte gezondheid zeven maanden in het ziekenhuis opgenomen.

Nauwelijks ontslagen uit het ziekenhuis, stemt hij ermee in een delegatie naar Denemarken te volgen om te getuigen en de waarheid onder de ogen van de wereld te brengen. Pas nadat hij deze "herdenkingsplicht" had volbracht, keerde hij terug naar huis, naar Aubervilliers, waar zijn familieleden dachten dat hij dood was. Pedro Martin is dan 22 jaar, en probeert de loop van zijn leven weer op te pakken.

Pedro Martin raakte al heel vroeg betrokken bij de verzets- en deportatieverenigingen: Amicale de Sachsenhausen Oranienburg, Departementale Unie van Calvados van Vrijwillige Verzetsstrijders en Departementale Sectie van Calvados van de Nationale Federatie van Resistente en Patriottische Geïnterneerde Gedeporteerden. Hij werd voorzitter van de afdelingsvereniging van verzet en politieke gedeporteerden en geïnterneerden en families van de verdwenen in oktober 2007 en voorzitter van de Calvados-vereniging voor de animatie en promotie van de nationale wedstrijd voor verzet en deportatie op 29 september 2008.

Zeer aanwezig bij de herdenkingsevenementen die binnen het departement Calvados worden georganiseerd, staat hij altijd klaar om zijn getuigenis te geven aan de jongere generaties en is hij sterk betrokken bij de organisatie van de tests van de Nationale Competitie van het Verzet en de deportatie in de Calvados.

“Wij zijn boodschappers van het geheugen. We moeten jongeren opvoeden. Toen we in het kamp waren, zeiden we tegen elkaar dat we vol moesten houden, om te vertellen wat deze huurmoordenaars ons hebben aangedaan. Als we vandaag de situatie in ons land zien, zeggen we tegen onszelf dat dit niet is wat we wilden. Maar ondanks alles, als we de jongeren zien, zeggen we tegen onszelf dat we door moeten gaan. Weerstand is altijd vervoegd in het heden. Dus ga je gang jongens. »

In 2014 publiceerde hij in de Cahiers du Temps een verzameling interviews met de titel "It was the night".

decoraties

• Ridder in het Legioen van Eer
• Commandeur in de Orde van Academische Palmen
• Vrijwillig Verzetsstrijderskruis
• Strijders kruis
• Medaille voor deportatie en internering
• Nationale Erkenningsmedaille
• Herinneringsmedaille 1939-1945
• Gouden Medaille van het Rijksbureau voor Veteranen en Oorlogsslachtoffers

bron: Prefectuur van Calvados